We must be before we can do and we can only do to the extent which we are, and what we are depends upon what we think, Charles F. Haanel.
De gedachten van Haanel raken een diep filosofisch en psychologisch thema: de relatie tussen ons zelfbeeld, onze overtuigingen en ons gedrag. Het idee dat wat we denken over onszelf onze acties bepaalt, is in lijn met verschillende psychologische en spirituele inzichten, zoals die uit de cognitieve gedragstherapie en filosofieën rond zelfcompassie.
Haanel stelt dat ons gedrag voortkomt uit onze zelfconcepten. Wie zichzelf als liefdevol en beminnelijk ziet, handelt overeenkomstig, wat leidt tot een vervullend en liefdevol leven. Maar deze zelfbeelden zijn zeldzaam.
Elk mens verlangt ernaar liefdevol te zijn en zich bemind te voelen. Toch wordt zelden beseft dat de sleutel hiertoe ligt in het vernieuwen van ons denken. Ons gedrag weerspiegelt hoe we over onszelf denken. Wanneer we onszelf niet zien als liefdevol en beminnenswaardig, ontstaat een innerlijk conflict. We zoeken dan liefde en acceptatie buiten onszelf en voelen teleurstelling wanneer die niet wordt gevonden. Vaak leidt dit tot een geconditioneerde reactie van beschuldiging: we nemen het onszelf kwalijk dat we niet zo liefdevol waren als we wilden zijn, en we verwijten anderen dat ze ons niet hebben bemind zoals we verlangden.
Deze beschuldigende houding is een reflex van ons beschermende brein, dat probeert ons te vrijwaren van pijn en afwijzing. We kunnen deze geconditioneerde reactie wel beïnvloeden. We kunnen de reactie observeren en zien als uitnodiging tot introspectie en verantwoordelijkheid. In plaats van vast te zitten in een cyclus van beschuldiging en zelfkritiek, kunnen we leren om onze reacties en gedachten met mildheid en begrip te benaderen en ze herzien.
Want de werkelijke oplossing ligt in het hernieuwen van ons denken: we mogen ons zelfbeeld in lijn brengen met wie we in essentie zijn. Het vernieuwen van ons denken betekent niet dat we simpelweg "positief" moeten denken, maar dat we oprecht en compassievol naar onszelf kijken. Door zelfacceptatie en het cultiveren van liefdevolle gedachten kunnen we ons zelfbeeld corrigeren en dus ook ons gedrag in lijn brengen met hoe we ons eigenlijk ‘echt’ willen gedragen en ervaren. Dit vraagt oefening en geduld om destructieve patronen los te laten.
Als we consistent kunnen denken en daardoor handelen vanuit een overtuiging dat we liefdevol en beminnenswaardig zijn, kunnen we die diepe, authentieke liefde ervaren - zowel in onszelf als in onze relaties met anderen.